لغات زبان گزی (112) :

چُِوکوُخُوس (cho ki xos): شایع کردن

چَوَل (chaval): نام محلی پرت در نزدیکی چاله سیاه

چِوِل ، چِرکِ تاوُل(cheval) : عفونت ، پس مانده آنچه روغنش را گرفته اند مثل کره یا دنبه گوسفند ، آیلرس جلد 1، صفحه 199

چُِولِه (chule) :کَج

چُِولِه بُوموُن (chulebomun) : کج بودن

چُِولِه گی (chulegi): کجی

چُولِه وَژِنی ، لوکِه ژِنی (cholevazheni): عمل پنبه زدن ، کار حلاج ها

چُِولِه وِس ساموُن (chuleves sAmun): کج شدن اشیاء

چوُماغ(chumAgh) : گرزچوبی

چُومالِه(chumAle) : درهم پیچیده

چُون (chun) : ابزاری در خرمن کوبی که که تیغه های تیز آهنی دارد

چُون رُوئِی (chun ru i): چند روزی ، آیلرس جلد 1، صفحه 147

چِه کاموُن(chekAmun) : چکیدن ، چکه چکه کردن

چِه کِرانُ نَکِران (chekerAnonakerAn) : مردد بودن ، شک داشتن

چِه کَن (chekan) : چاه کن

چِه کَنی (chekani) : چاه کنی

چِه گا(chegA) : چاهی که آب آنرابه وسیله گاوبالا می کشیده اند.

منبع: کتاب دستورزبان گزی

نوشته: آقای محمدعلی یزدانی گزی

+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و چهارم فروردین ۱۴۰۲ ساعت 5:16 توسط حق شناس  |