لغات زبان گزی (129):

دَئَنِه (da a ne): دهانه

دَئَنِه دَوازِه (da ane darvAze): دهانه دروازه

دَئَنِه زِیدَر (da ane zeydar) : دهانه سرد و گشاد، جائی که هوای سرد از آنجا بیرون آید

دئنِه گَر (da anegar): به کسی گویند که شخصیتی نا متعادل داشته و در رفتار و کردار خود تحت تاثیردیگران باشد

دَئَنِه گی (da anegi) : دهانه هر چیزگرد و مدور مانند دهانه قنات و تونل

دَئُوشَئَه (dausha a) : فرو رفته

دَئُوشامُون(daushAmun) : فرو رفتن

دَئُوشُو(dausho): فرو رفت، دَشو مخفف "دَئوشو "است که این واژه در اوستا آمده است

دَئُونامُون ، دَاونامُون (daunAmun): بستن دگمه و یقه پیراهن

دَئَه وا(da avA) : نزاع

دَئَه واچی(da vAchi): نزاع کننده

دَئَه واکَرت(davAkart) : نزاع کردن

دا (dA): گرم ، با حرارت

دا بوُموُن (dAbomun): گرم بودن

دا بِه دِل (dA bedel) : داغ دل

دا بی بی یِه (dAbibi ye): گرم شده برای اشیا

دا بی نا (dAbinA): ناراحت کردن کسی

منبع: کتاب دستورزبان گزی

نوشته: اقای محمدعلی یزدانی گزی