لغات زبان گزی (108) :

چو ارژن (chu arzhan) : چوب چوپان ها ، چو ارژن ، چو آلبالی ، چو وام کوئی ، چو ناربند ، چو آلوچه ،چو خیرزان ، انواع دیگر چوب های چوپانان می باشد که گاهی بر سر آنها تکه آهنی به نام " شش پَری " می کوبیدند

چُو پُوش (chupush) : سقف چوبی

چو تاغ روئی (chutAgh rui) : برای تمییز کردن سقف اطاق استفاده می کنند

چُو چُری(chochori) : آلت تناسلی کودک

چُو چَک (chuchak): سست ، بی خاصیت

چُِو چی ، چل و چوچی (chuchi): شایعه پراکن

چُو خَط (chuxat): چوبی کوتاه حدود 20 تا 30 سانتی متر که برای نسیه خریدن چیزی از مغازه مورد استفاده قرار می گرفت

چو رَخت شوری (churaxt shuri): چوبی که برای کوبیدن لباس های خیس شده برای تمییز کردن از آن استفاده می کرده اند

چو ژِن(cho zhen) : شایعه پراکن

چو ژِنت (cho zhent) : شایعه پراکندن

چو کوزل کوئی (chu kuzal kui): چوبی که برای کوبیدن کوزل گندم از آن استفاده می کنند

چُِو لِگی (cholegi) :کجی

چو لوکه ژِنی (chulukezheni): برای زدن پنبه ها و گرد گیری از آنها استفاده می کرده اند

چُو وُ هُو (chu vo ho) : شایعه

منبع: کتاب دستورزبان گزی

نوشته : آقای محمدعلی یزدانی گزی

+ نوشته شده در سه شنبه دوم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 19:21 توسط حق شناس  |