معرفی چهره علمی ازشهرگزبرخوار(دکترمحمدداورپناه)

اينجانب محمد داورپناه جزي در سال 1336 در يك خانوادة متدين كه درشهر گز برخوار چشم به جهان گشودم. تحصيلات پنج سال اول ابتدايي را در دبستان انوري گز گذرانده و سال آخر دبستان را به دليل نقل مكان خانواده به اصفهان در دبستان ملي هدف اصفهان در سال 1346به پايان رساندم.  در همان سال تحصيلات متوسطه را در دبيرستان ابن‌سيناي اصفهان شروع نمودم ولي در اواسط سال تحصيلي به دليل بازگشت خانواده به گز، به دبيرستان مهرداد گز كه تازه تاسيس شده بود منتقل شدم.  سه سال اول دبيرستان را در همان محل گذراندم و سپس به دليل عدم وجود رشتة رياضي در دبيرستان گز، براي تحصيل در  اين رشتة مجدداً به دبيرستان ابن‌سينا باز‌گشتم.  پس از اخذ ديپلم در سال 1352 و شركت در كنكور، با توجه به علاقة اينجانب به رشتة كامپيوتر، در رشتة كاربرد كامپيوتر و آناليز سيستم‌هاي مدرسة عالي كامپيوتر كه سال اول تاسيس آن بود جزء اولين دورة دانشجويان پذيرفته شدم.  اين مدرسة عالي بعداً در دانشگاه شهيد بهشتي ادغام گرديد.  در مدت هفت ترم تحصيلي موفق به گذراندن كلية دروس مربوطه شدم در حالي كه پيوسته در كل مدرسة عالي حائز رتبة اول بودم.  پس از پايان تحصيل دورة كارشناسي با معدل 8/3 از 4 در خرداد 1356موفق به اخذ پذيرش  از چندين دانشگاه آمريكا شدم كه از بين آنها انستيتو تكنولوژي كاليفرنيا ( CALTECH) را به دليل نوع تحقيقات در حال انجام و شرايط خاص تحصيلي آن انتخاب نمودم.  اگر چه پذيرش من براي دورة دكترا بود ولي بعد از اخذ مدرك كارشناسي ارشد با معدل 9/3 از 4 و مراجعت به ايران در سال 1357، بازديدي از دانشگاه صنعتي اصفهان داشتم كه رئيس دانشگاه وقت از من خواست به دليل نياز شديد دانشگاه و كمبود نيروي متخصص در زمينة كامپيوتر، ادامة تحصيل خود را براي مدت دو سال به تعويق بيندازم و پس از آن به عنوان بورسية دانشگاه مجدداً به تحصيل بپردازم.  از طرف ديگر با توجه به شرايط انقلاب در كشور شخصاً نيز بيشتر علاقمند به ماندن بودم تا رفتن و به همين دليل در قالب طرح سربازي به عنوان مربي دانشكدة برق و كامپيوتر به استخدام دانشگاه صنعتي اصفهان درآمدم.  پس از سه ترم فعالیت قبل و بعد از انقلاب، آموزش در دانشگاه‌‌ها به دليل انقلاب فرهنگي متوقف گرديد كه در آن مدت بيشتر به اموري چون تأليف و ترجمة كتاب  و ايجاد سيستم‌هاي كامپيوتري در سازمانهاي مختلف مشغول بودم.  با بازگشايي مجدد دانشگاه‌ها در سال 1361 به فعاليت اصلي خود بازگشتم و به دليل تشكيل خانواده و مشکلات خاص در دانشگاه، با چند سال تأخير، در سال 1371 براي ادامة تحصيل به صورت بورسية وزارت علوم، تحقيقات و فناوري همراه با همسر و دو فرزندم به كشور انگلستان عزيمت كرده، در دانشكدة فني دانشگاه منچستر (UMIST) به تحصيل در دورة دكترا پرداختم.  تحصيلات اينجانب در پاييز 1375 با موفقيت خاتمه يافت و در آذر ماه همان سال مجدداً به كار خود در دانشگاه صنعتي اصفهان پرداختم.  علاوه بر تدريس و تحقيق مسئوليتهاي مختلف نيز در اين دانشگاه به اينجانب واگذار گرديده كه اهم آنها عبارتند از: عضويت در شوراي مديريت و سپس مديريت دانشكده برق و كامپيوتر (يك‌و‌نيم سال)، معاونت آموزشي دانشكده (شش سال)، قائم مقام و سپس رئيس پژوهشكده برق و كامپيوتر (چهار سال)،  رئیس پژوهشكده فناوري اطلاعات و ارتباطات (شش سال). مديريت گروه مهندسي كامپيوتر و فناوري اطلاعات در دانشكدة برق و كامپيوتر (دو سال.  در طول تصدي مسئوليت رياست پژوهشكده، چندين پروژة تحقيقاتي بسيار بزرگ در سطح ملي به ويژه پروژه‌هاي استراتژيك دفاعي در اين پژوهشكده تحت مدیریت اینجانب با موفقيت خاتمه يافته است.  علاوه بر موارد فوق در اكثر شوراها و كميته‌هاي سياست‌گذاري دانشگاه از قبيل شوراي دانشگاه، شوراي آموزشي، شوراي پژوهشي، شوراي اطلاع رساني، كميتة برنامه‌ريزي آموزشي، كميتة برنامه‌ريزي پژوهشي، كميتة فني و مهندسي براي بررسي طرح‌هاي پژوهشي متمركز و بين دانشگاهي، كميتة ايجاد دانشگاه مجازي و كميتة روباتيك عضويت داشتم.  در مرداد ماه سال 1388 از دانشگاه صنعتی اصفهان بازنشسته شدم و بلافاصله در مؤسسه آموزش عالی صنعتی فولاد که در سال 1384 به همراه تعدادی از همکاران دانشگاهی تاسیس کرده بودیم به صورت تمام وقت فعالیتهای علمی خود را ادامه دادم.  در این مؤسسه که هم اکنون دارای 42 رشته اکثرا فنی و مهندسی در مقاطع مختلف کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد  می باشد، علاوه بر تدریس، مسئولیتهای معاونت آموزشی، معاونت دانشجویی، معاونت تحصیلات تکمیلی، عضویت در هیات امنا و هیات موسس نیز بر عهده بنده بوده است.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم                 موجیم که آسودگی ما عدم ماست