بهاریه(احمدخاکسار) :

سحر چون نسیم آرد از کوی یار

رساند پیـــــــــــــامی زفصل بهار

بـهار آید وباغ وصـحرا به ناز

شود بار دیگر بسی سبزه زار

ز رنـــــــــــگ گل و لاله دلربا

به فریاد آیــــــــــد دل بی قرار

چـو ابر بهاری بگـرید به دشت

برآید گل از بوته چون گوشوار

نسیم سحر چون پیام آورد

زباغ وبر آید نوای هــــزار

چـو از نای بلبل شود نغمه ساز

نگوید به جز وصف پــروردگار

زقدرت نمایی دست الــــــــه

بود مسند گل بسی مشک بار

سزدگر در این فصل آید به کار

زبان در ثنا گویی کردگـــــــــار

زمین و زمان گر گشاید زبــــــان

گر آید نوای خوش از شاخـــسار

بود این همه وصف آن ذوالجلال

چو بینی به چشم دل ای هوشیار

زمین باز دارد زجنت نشــــان

که آمد برون لاله از مرغـــزار

+ نوشته شده در چهارشنبه دوم فروردین ۱۴۰۲ ساعت 14:27 توسط حق شناس  |