آرزو (سروده ای ازآقای احمدخاکسار ):

یک شب میان سفره فسنجانم آرزوســــــــــت

سیخ کباب و گوشت فراوانـــــم آرزوست

هر روزوشب زشادی دیدار روی مـــــــــرغ

همچون گذشته جوجه ی بریانم آرزوست

هرگزنشدزمانه اگربرمـــــــــــــــــــراد ما

اینک مرادخویش ز دورانـــــــم آرزوست

وقتی که گوشت گاو گرانست وبی حســــاب

مرغی کنار سفره ی الوانـــــــم آرزوست

قند وشکر گران شد و چون ازمیان برفــــت

شهد لبی زغنچه جــــــــــــانانم آرزوست

تاشدبرنج وروغن و ماهی به احتــــــــــکار

خوشبوترین برنج زلنجانــــــــم آرزوست

گرشد نخودگران و عدس هم اگرنبــــــــــود

دیدار آن به جانب دکانــــــــــــم آرزوست

از بس که میوه گشته گران در دیـــــــار ما

چندین سبد زمیوه ی بستـــــانم آرزوست

گرهندوانه در شب یلدا نخـــــــــــــورده ایم

یک قاچ ازآن به فصل زمستانم آرزوست

گرپرتغال وسیب بـــــــــــــود نرخ آن گران

دستی بدان دو لیموی عمانـــــم آرزوست

عمری شدم زخوردن خربوزه گرمعـــــــاف

یک کوزه آب چشمه حیوانــــــم آرزوست

هرگزنچیده ام چوهلوئی زباغ وصــــــــــــل

با یاد آن زسیب زنــــــــــــخدانم آرزوست

هرچند انار ساوه نخوریدیم ســــــــــــال ها

آب لـــــــــــــبو زملک صفاهانم آرزوست

سیب گلاب اگرچه نــــــــــــگردد نصیب ما

یک شیشـــــه ی گلاب زکاشانم آرزوست

گرشدپیاز وســــــــــیب گران ترز زعفران

از محتـکر چغندر ارزانم آرزوست

ازخوردنـــی مپرس که ما را نصیب نیست

این سان بودکه مشت به سندانم آرزوست

از دیـــده ام اگرچه روانست اشک غـــــم

بـــــــــاز از خدا دو دیده گریانم آرزوست

از بــس که حقه باز فراوان شده به شهر

در گــــــــوشه ای زخلوت رندانم آرزوست

بی آرزو دلی که زصاحب دلی بــــــــــــود

زان دل بــــــــــرای دیدن جانانم آرزوست

امروزاگربه وعده ی خود کس عمل نکرد

با یــــــاد وعده جنت و رضوانم آرزوست

سروده :آقای احمدخاکسار